การทดสอบความเป็นฉนวน คืออะไร?
การทดสอบความเป็นฉนวน คือ การทดสอบที่กำหนดโดยมาตรฐานการทดสอบความปลอดภัยทางไฟฟ้า ประกอบด้วย การวัดกระแสรั่วไหลของอุปกรณ์ที่กำลังทดสอบ ผลการวัดของการทดสอบความทนไดอิเล็กตริกให้เป็นค่าปัจจุบัน ซึ่งค่าการวัดต้องต่ำกว่าขีดจำกัดที่ระบุจากมาตรฐานสากล หลังจากนั้นจึงเข้าสู่การใช้เครื่องทดสอบความคงตัวของไดอิเล็กตริก หรือที่เรียกว่า เครื่องทดสอบฮิพอต ทีนี้ฉนวนป้องกันกระแสไฟฟ้าที่เป็นอันตรายในผลิตภัณฑ์และอุปกรณ์ส่งถึงมนุษย์ การทดสอบไดอิเล็กตริกจึงมีความสำคัญอย่างยิ่งในการตรวจสอบให้แน่ใจว่า ระดับแรงดันไฟที่สูงสุดจะไม่เกินค่าต้านทานของ
วัสดุที่กั้น ถ้าหากว่าเกินค่าที่กำหนดอาจก่อให้เกิดความเสียหายต่อวัสดุ หรือ เกิดการบาดเจ็บต่อเจ้าของผู้ใช้งานอุปกรณ์นั้น ๆ ได้
การทดสอบความเป็นฉนวนและความทนทานต่อไดอิเล็กตริกของ Element เป็นขั้นตอนสำคัญในการประเมินความปลอดภัยของผลิตภัณฑ์ของอุปกรณ์ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งการทดสอบใช้กระแสสลับ (AC) หรือกระแสตรง (DC) ในระดับสูงกับฉนวนกั้น เพื่อวัดปฏิกิริยาของวัสดุ แรงดันไฟฟ้ากระแสสลับ ในการทดสอบไดอิเล็กตริก จะใช้ไฟฟ้าแรงสูง โดยทั่วไปคือมากกว่าหรือเท่ากับ
1000 โวลต์ ซึ่งวัดค่าระหว่างตัวนำสองตัวที่ควรหุ้มฉนวนไฟฟ้าจากกัน ถ้าตัวนำทั้งสอง เช่น ลวดที่มีไฟฟ้าหุ้มฉนวนกับเปลือกโลหะแยกออกจากกันโดยสิ้นเชิง การใช้แรงดันไฟฟ้าที่ต่างกันมากระหว่างตัวนำทั้งสองจะไม่อนุญาตให้กระแสไหลระหว่างตัวนำ โดยกรณีนี้ คือ ฉนวนสามารถทนต่อการใช้ศักย์ไฟฟ้าแรงสูงระหว่างตัวนำทั้งสอง ดังนั้น ความทนทานต่อไดอิเล็กตริก จึงถูกเรียกว่า “การทดสอบความเป็นฉนวน”
ระดับแรงดันไฟของการทดสอบไดอิเล็กตริก โดยทั่วไปจะปรับตามสภาพแวดล้อมของตัวผลิตภัณฑ์ การทดสอบที่อยู่ภายใต้แรงดันทดสอบอิเล็กทริกที่สูงขึ้น ถือเป็นการใช้กับอุปกรณ์ที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่รุนแรงกว่า การผ่านการทดสอบความเป็นฉนวนที่มีค่าสูงกว่า หมายถึง ฉนวนที่ถูกตรึงนั้นมีพื้นที่เพียงพอในการป้องกันความปลอดภัย และลดแรงกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของโลก